Doorgaan naar hoofdcontent

Discover your 'pruillipje'

Jeuk. Overal. Spontaan. Keer op keer.

'Ai, dat klinkt niet goed Tom. Los van de reden, want dat interesseert me weinig, waarom deel je dit met ons?'

Nou beste marketeer van reisorganisatie TUI, ga er maar eens lekker voor zitten...

In principe zijn jullie lekker bezig. Verdraaid lekker. Flinke koerswijziging achter de rug met als resultaat een nieuwe naam en huisstijl. Geen hond die het fatsoenlijk kon uitspreken (twie? Als in etui? Of gewoon oer-Holland 'tui', als in trui zonder 'r'?), maar gelukkig speelden jullie hier prima op in door die landelijke campagne onder begeleiding van Frank Lammers. Logische keuze ook qua voice-over. Als hij het uit z'n strot krijgt, kan iedereen het. Kost wat, scheelt een beetje.

Fast forward please

Nee, die jeuk komt heel ergens anders vandaan. Het is namelijk weer die tijd van het jaar dat je wakker wordt, uit het raam kijkt en denkt: when does the hurting stop. Een ondraaglijke realiteit bestaande uit regen, kou en chagrijnige koppen achter het stuur. En welk moment je ook kijkt op knmi, de weersverwachting voor de komende vijf dagen biedt weinig hoop. Je hebt dagelijks drie uur langer nodig om wakker te worden, op te warmen en een oprechte glimlach op het gezicht te toveren naar collega's. It's a total disaster, it's true. 

Het liefst blijf je deze snoeiharde confrontaties de baas door terug je nest in te duiken en de tijd een paar maanden vooruit te spoelen. Maar dat gaat 'm natuurlijk niet worden. Dus wat houd je dan nog op de been? Liefde van je partner? Nieuwe aflevering van The Walking Dead op Netflix? Ouderwets potje scrabble met schoonmoeders dan? Stuk voor stuk prima opties, maar de ultieme remedie in deze tijd zoek ik persoonlijk net zo lief in een andere hoek: een vakantie boeken. Ver weg. Met belachelijk veel zon, strand en zee. Of een zwembad, interesseert mij het. In ieder geval iets waar je heerlijk naar toe kan leven. 

'Are we there yet?!'

Zo ook afgelopen maand. De speurtocht begint uiteraard online. Dus op een druilerige zondagmiddag klappen m'n vriendin en ik verschillende vakantiesites open. Voordat de creditcard überhaupt in de buurt is, begint dat proces vaak met lekker oppervlakkig wegkwijlen bij fijne plaatjes van gelikte hotel lobbies, veel te blauwe zwembaden (hoeveel chloor kan je huid aan?) en parelwitte stranden. 
En tuurlijk houd je jezelf voor de gek. Want je weet dat de praktijk nét ff (lees: vaak extreem) anders uitpakt. Maar in deze oriëntatiefase hindert dat niet. Hoe fake de foto's ook zijn, alles beter dan het huidige schouwspel met dansende regendruppels tegen het keukenraam.

Theetje erbij. We zitten er lekker in en het verlangen groeit. Er vliegen wat containers de achtertuin in door windkracht 8, maar het valt nauwelijks op. Oftewel, we rollen langzaamaan van oriëntatie naar 'serieuze' overweging (aanhalingstekens ja, want we sluiten hier geen hypotheek af). Bestemming is inmiddels ook al bekend en na wat speurwerk komen we terecht op TUI, alwaar we de tabbladen met diverse reisorganisaties vervangen voor tabbladen met verschillende accomodaties. 

Op het eerste oog weinig verschil te zien. Qua praatje-plaatje, aantal sterren en kosten. Zelfs de comments hebben veel van elkaar weg, en zijn eerder (leed)vermakelijk dan serieus te nemen:

Hariëtte (47) uit Oegstgeest: Prima service en fijne bedden. Beetje jammer alleen dat we op de tweede dag een bedorven stuk ananas aantroffen in ons ontbijt. Wie weet tot volgend jaar!

Gerdi en Gerrit uit Rotterdam: Prachtig zwembad en lekker eten zeg! Maar wat een pleuris herrie 's avonds door een kapotte airco. 1 nachtje ff zonder gedaan, zweette me het lazarus, maar gelukkig goed en snel geholpen. 


Uiteraard zijn er ook meer serieuze klachten te lezen over onvriendelijk personeel of kakkerlakken in de badkamer. Maar het beklijft niet echt. Wie zegt me dat dit allemaal echt vakantiegangers zijn? Medewerkers van de hotels en appartementen in kwestie kunnen prima een account aanmaken en wat veren in de eigen kont steken. Of concurrerende toko's (verbaal) juist met de grond gelijk maken.  

Gemiste kans

Godzijdank is daar het prachtige medium video op jullie site! Eindelijk, een figuurlijk kijkje achter de schermen, en wie weet, een letterlijk kijkje in de keuken. Een mooie kans in ieder geval mij als twijfelaar met kleurrijke en gezellige beelden binnen te harken. Want door alle ratings, stockfoto's en comments zie ik door de zandkorrels het strand niet meer.

Maar dan dit...
Voorbeeld 1:
https://www.tui.nl/zonvakantie/griekenland/cycladen/santorini/kamari/polydefkis/

Polydefkis - waar de tijd letterlijk stil lijkt te staan

Oei, ondanks de fijne temperaturen daar, een hoog koude kermis gehalte. Een aaneenschakeling van nietszeggende, amateuristische beelden waarin geen sprankeltje beleving te herkennen is. Dat je af en toe geniet van de rust als toeristen je accomodatie hebben verlaten, kan ik best begrijpen. Maar om het met zoveel trots op film vast te leggen en als promotievideo te gebruiken, gaat me net iets te ver. Wel props voor de close-up van de wasbak. 

Voorbeeld 2:
https://www.tui.nl/zonvakantie/griekenland/epirus/parga/parga/magda-s/

Magda's - Vooral bedoeld voor vrouwen met kort-pittig kapsel die met gemak dezelfde naam zouden kunnen dragen als de naam van onze accomodatie

Hee, daar heb je ze hoor! Gerdi en Gerrit uit Rotjeknor. Aardig staaltje 'over the shoulder' techniek in deze promo. Je ervaart al het moois van deze plek vanuit het perspectief van een ouder stel, waar een ieder zichzelf perfect mee kan vereenzelvigen. Slaapverwekkende scènes aan de bar en in het zwembad volgen elkaar naadloos op. Hoewel aan het beeldscherm gekluisterd, na de borstkrol van Gerdi toch afgehaakt.

Van zelfbevlekking naar extra aandacht
Ok ok, toegegeven, ik pik er wel twee uit natuurlijk. Er zitten video's tussen die heus wel de moeite waard zijn om te kijken. Waar nagedacht is over compositie, belichting en dynamiek. Maar ook daar is geen samenhang te vinden. Het mist signatuur. Het enige consistente in alle video's is het lichtblauwe beginscherm met het logo van TUI, dat oorvernietigend wordt begeleid door een aftands jaren '80 tune.

Check voor de grap nogmaals één van jullie laatste commercials terug: https://www.youtube.com/watch?v=QOLoaoGd8Fk

Los van misschien een kleine mismatch tussen jullie beoogde en werkelijke doelgroep, is hier tenminste over nagedacht. Qua verhaal, techniek en timing. Dus doe me een lol, schuif wat budget voor jullie landelijke campagnes (lees: zelfbevlekking) opzij en besteedt wat extra aan jullie promo's in de periferie. Er leiden inmiddels genoeg digitale wegen naar tui.nl. 

Hoog tijd om men op 'plek van bestemming' dezelfde kwaliteit te bieden waarmee ze zijn binnengelokt. 

Wat zeg je? Oh, ja hoor, ik ga graag jullie bestemmingen af voor nieuwe promo's. Echte kwaliteit vergt flink wat field-research. Dat dan weer wel. 

Hoor graag!



Reacties

Populaire posts van deze blog

Ach, customer..zeur nie!

'Mag ik uw jas aannemen meneer?' Maar natuurlijk. Uh, je werkt hier wel toch? 'Uiteraard meneer. U bent overigens 20 minuten vroeger dan de gereserveerde tijd. Mag ik u uitnodigen aan de bar plaats te nemen? We bieden u daar graag een drankje aan terwijl we uw tafel klaarmaken. Dit drankje ziet u overigens niet terug op uw uiteindelijke rekening.'

Digitale zelfmerkreflectie, iemand?

'Soms, als je te dicht op je eigen onderneming zit, is het moeilijk in te schatten hoe de buitenwereld tegen je aankijkt.' Mooi hè. Zo lijkt het net een gave quote van één of andere marketinggoeroe. Niets is minder waar. Ik schud 'm zo uit m'n mouw. En ik ga nog niet lang genoeg mee in het vak om als goeroe bestempeld te worden.